ارث به مجموعل در جریان انتقال ملک و حقوق مالی به وراث به صورت قانونی پس از وفات شخص تعلق دارد. در قوانین مدنی ایران، اصول ارث براساس شریعت اسلام بوده و شامل مقررات مفصل و دقیقی است که در قالب فصول مختلفی در قانون مدنی آمده است.
به طور کلی، وراث در قوانین ارث به سه طبقه اصلی تقسیم می‌شوند: اولاد و نوادگان و همسر؛ والدین و نوه‌ها و والدین؛ و در نهایت برادران و خواهران و خانواده‌هایشان. هر طبقه سهم خاصی از ارث را دریافت می‌کند و وجود شخصی در دسته بالاتر می‌تواند از ارث‌بری افراد دسته‌های پایین‌تر جلوگیری کند.
یکی از مهم‌ترین قواعد ارث در قانون مدنی، شفافیت در تخصیص سهام برای هر وراث دسته‌ای می‌باشد. مثلاً، اولاد در صورت وجود، سهم بیشتری از ارث را نسبت به والدین متوفی دریافت می‌کنند. این موضوع به حضور افراد و روابط نسبی آنها با متوفی بستگی دارد.
قانون به افراد اجازه می‌دهد تا حداکثر تا یک‌سوم از دارائی‌های خود را بر اساس وصیت‌نامه به اشخاص دیگر واگذار کنند. وصیت‌نامه باید توسط شخص متوفی و در حدود مقررات قانونی تعیین گردد تا معتبر باشد.
مسائل متعددی ممکن است در تقسیم ارث پیش بیاید، از جمله تمکین حقوقی، اعتراضات حقوقی توسط ورثه، و موارد دیگری که ممکن است به مراجعه به محاکم قضایی نیاز داشته باشد. در این موارد نقش وکیل و مشاوره حقوقی بسیار مهم می‌شود.