جعل و دستکاری در مدارک حقوقی به معنای تغییر، نقص یا تزئین اطلاعات در اسناد قانونی به نحوی است که موجب ارائه اطلاعات نادرست یا غلط به مقامات قانونی و دیگر افراد وابسته می‌شود. این فعالیت‌ها می‌تواند تأثیرات جدی حقوقی و اقتصادی برای افراد و سازمان‌ها به همراه داشته باشد.
برای کشف جعل و دستکاری در مدارک حقوقی روش‌های گوناگونی وجود دارد که شامل مشاهده بصری، تحلیل سبک نگارش، تحلیل شیمیایی و فیزیکی کاغذ و جوهر و استفاده از فناوری‌های نوین مانند نرم‌افزارهای تحلیل تصویر و یادگیری ماشین است. این روش‌ها کمک می‌کنند تا تغییرات و تحریف‌های احتمالی به دقت شناسایی شوند.
کارشناسان حقوقی و متخصصان در زمینه جعل اسناد، قادر به شناسایی و تأیید اصالت اسناد هستند. این افراد با داشتن دانش وسیع در زمینه قوانین و مقررات، و همچنین برخورداری از تجهیزات و تکنیک‌های مدرن، به تجزیه و تحلیل مدارک می‌پردازند و می‌توانند تغییرات و تقلب‌های موجود را اثبات کنند.
تکنولوژی‌های نوین مانند هوش مصنوعی، پردازش تصویر و بلاکچین تأثیر بزرگی در تصدیق اصالت و کشف جعل اسناد دارند. این فناوری‌ها امکان بررسی دقیق و سریع حجم زیادی از اسناد را فراهم کرده و خطاهای انسانی را کاهش می‌دهند. استفاده از این تکنولوژی‌ها در سیستم‌های قضایی و قانونی به اجرای بهتر عدالت کمک می‌کند.