یکی از رایج‌ترین روش‌های حل اختلاف در قراردادهای ملکی، مذاکره مستقیم بین طرفین قرارداد است. این روش به دلیل سرعت و هزینه کمتر می‌تواند گزینه موثری باشد. طرفین می‌توانند با کمک نمایندگان حقوقی خود به یک توافق دوجانبه و منصفانه دست یابند.
داوری یک روش جایگزین برای حل اختلاف است که در آن طرفین به جای مراجعه به دادگاه، اختلاف خود را به یک یا چند داور که توسط آنها انتخاب شده‌اند، ارجاع می‌دهند. این روش اغلب سریع‌تر و ارزان‌تر از دادخواهی در محاکم قضایی است.
در این روش، یک میانجی بی‌طرف به طرفین کمک می‌کند تا اختلافات خود را با گفت‌و‌گو و صلح‌آمیز حل کنند. میانجی اغلب نقش یک تسهیل‌گر را دارد تا به طرفین در رسیدن به یک توافق رضایت‌بخش کمک کند.
اگر حل اختلاف از طریق روش‌های قضایی اجتناب‌ناپذیر باشد، مراجعه به دادگاه برای رسیدگی به اختلافات ملکی ضرورت پیدا می‌کند. این روش ممکن است زمان‌بر و هزینه‌بر باشد و بهتر است به عنوان آخرین راهکار مد نظر قرار گیرد.
مصالحه به معنای توافق دو طرف در مورد یک راه‌حل پذیرفتنی است که اغلب به نفع هر دو طرف بوده و مانع از بروز مشکلات بیشتر می‌شود. این روش اغلب در صورت وجود حسن نیت و تمایل به حل اختلاف به صورت کاهش اختلافات مورد استفاده قرار می‌گیرد.